Volg Jesus op sy lydensweg

PRETORIA-MARANATA, 6 Maart 2016 AD, 10:15

Votum: Ps
121:1

Seën

Ps 118:13,14

Wet

Ps 119:15

Skriflesing:
Sagaria 9:9-17

Sb 7:4,5

Skriflesing:
Jeremia 7:1-14

Sb 7:6,10

Gebed

Kollekte

Ps 132:5-7

Teks: Mattheüs
21:1-17

Preek

Dankgebed

Ps 8:1-4

Seën

Preek: Mattheüs 21:1-17

In hierdie
preek fokus ons op die lydensweg van ons Here Jesus Christus.

Wat het
gebeur in die periode wat aan Goeie Vrydag voorafgegaan het?

Die paar dae
voor Goeie Vrydag is baie noukeurig deur die evangeliste beskryf.

Oor die Here
Jesus se geboorte skryf slegs twee evangeliste.

Oor die Here
Jesus se jeug skryf slegs een evangelis.

Maar oor die
dae voor sy kruisiging skryf al vier evangeliste.

En dit geld
uiteraard ook vir sy kruisiging, sterwe en opstanding.

Gedurende
daardie paar dae voor Goeie Vrydag het daar belangrike dinge gebeur.

Ek verkondig
u die evangelie van ons Here Jesus Christus se lydensweg, met die volgende
tema:

Tema: Volg Jesus op sy lydensweg

1. Hoekom ry Jesus op ‘n donkie?

2. Hoekom sing die kinders by die
   tempel?

1. Hoekom ry Jesus op ‘n donkie?

   In die
   hoofstuk wat ons gelees het, gebeur daar iets opvallends.

   Jesus kom
   openlik daarvoor uit dat Hy die Messias is, die Gesalfde.

   Tot nou toe
   het Jesus dit slegs nog maar een keer publiek gemaak.

   Hy het selfs
   meer as een keer sy dissipels verbied om dit aan ander te vertel, dat Hy die
   Messias, die gesalfde Koning, die Seun van Dawid, is.

   Die gerugte
   het wel orals rondgeloop.

   Hoekom het
   Jesus dit eintlik nie publiek gemaak nie?

   Dit was
   omdat dit ‘n verkeerde uitwerking sou gehad het.

   Ons Here
   Jesus het maar al te goed geweet na watter soort messias, watter soort koning,
   die mense in Israel verlang het.

   ‘n Koning,
   wat hulle sou bevry van die Romeinse besetters.

   ‘n Koning,
   wat vir hulle rus en welvaart sou bring.

   Sê maar ‘n
   luilekkerland.

   Daarom het
   Jesus sy dissipels verbied om vir almal te vertel dat Hy die Messias is.

   Voorlopig
   moes hulle dit geheim hou.

   Maar nou het
   die tyd dus gekom vir Jesus om dit publiek te maak.

   Ja Hy is die Messias, die gesalfde Koning.

   En dit is
   hoekom, gemeente, Jesus op ‘n donkie gery het.

   Hoekom het
   Jesus op ‘n donkie gery?

   Hoekom het
   Hy nie byvoorbeeld op ‘n perd gery nie?

   Jesus het
   dit bewus nie gedoen nie.

   As gesalfde
   Koning, as Messias, het Hy ‘n duidelike boodskap gehad.

   Hy is
   naamlik ‘n Vredevors.

   ‘n Perd, dit
   was in daardie tyd ‘n dier wat jou dadelik aan oorlog laat dink het.

   ‘n Soldaat
   het op ‘n perd gery, of ‘n generaal.

   En ‘n
   koning, of ‘n keiser wat oorlog gevoer het.

   Hulle het op
   ‘n strydwa gery, wat deur ‘n perd getrek is.

   ‘n Perd is
   groot, kragtig, gespierd, indrukwekkend.

   ‘n Oorlogsperd
   is opgelei vir sy taak, jarelank geoefen met ‘n soldaat op sy rug.

   Maar Jesus,
   die gesalfde Koning, het nie ‘n perd gekies nie.

   Hy het heel bewus
   ‘n donkie gekies.

   Hy het twee
   van sy dissipels die opdrag gegee om na die dorp Betfage te gaan.

   Daar was ‘n
   eselin en haar vulletjie.

   Gaan haal
   die vulletjie, het Jesus opdrag gegee, hom het Ek nodig.

   Waarskynlik
   het Jesus vooraf al ‘n afspraak gemaak met die eienaar.

   Heel
   sorgvuldig het Jesus sy intog in Jerusalem beplan.

   Soos dit ‘n
   koning betaam.

   Hoewel, Hy het nie gekom met prag en praal nie.

   Ook nie met
   magsvertoon, met ‘n perd en strydwa nie.

   Hy het gekom
   op ‘n eselsvulletjie.

   Gemeente, het
   dit u opgeval, dat dit ‘n eselsvul was?

   Dit was ook
   bewus so deur ons Heiland voorberei.

   Dit gaan
   hier oor ‘n jong donkie waarop nog nooit iemand gery het nie.

   Dit is
   eintlik presies die teenoorgestelde van ‘n geoefende perd.

   ‘n Perd wat
   al jarelank daaraan gewoond is dat ‘n soldaat op sy rug sit.

   Nee, die
   gesalfde Koning ry op ‘n onervare eselsvul.

   Inderdaad,
   die Messias is die Vredevors.

   Dit is,
   gemeente, dan ook heeltemal in lyn met die prediking van die profeet Sagaria.

   Daarop wys
   die evangelis Mattheüs ons.

   Die optrede
   van die Messias is heeltemal in lyn met die Ou Testament.

   Jesus, die
   gesalfde Koning, stel sy vertroue nie op uiterlike vertoon nie, nie op
   magsvertoon nie.

   Sagaria het
   geprofeteer:

   “Verheug jou
   grootliks, o dogter van Sion! Juig, o dogter van Jerusalem!

   Kyk, jou
   Koning kom na jou; regverdig en ‘n oorwinnaar is Hy; nederig en Hy ry op ‘n
   esel – op ‘n jong esel, die vul van ‘n eselin.” (Sag 9:9)

   En dan
   profeteer Sagaria nog verder oor wat die HERE sal doen:

   “En Ek sal
   die strydwaens uit Efraim en die perde uit Jerusalem uitroei,

   en die
   strydboog sal vernietig word.

   Dan sal Hy
   aan die nasies vrede verkondig, en sy heerskappy sal wees van see tot see ...
   tot aan die eindes van die aarde.” (Sag 9:10)

   Hoekom het
   Jesus op ‘n donkie gery?

   Gemeente,
   ons het nou die antwoord.

   Daarmee was
   dit sigbaar aan elkeen: Ja, Hy is die gesalfde Koning.

   Maar tog was
   Hy nie ‘n normale Koning nie, Hy is ‘n Vredevors.

   Nou moet ons
   hierdie nie verkeerd opvat nie.

   Die feit dat
   Jesus op ‘n donkie gery het, beteken nie dat Hy iemand was sonder ruggraat nie.

   Die profeet
   Sagaria wys ons op sy heerskappy, wat sal strek oor die hele wêreld.

   En so is
   daar nog ‘n paar profete wat daarop wys.

   Die digter
   van Psalm 2 praat oor sy toorn.

   “Kus die
   Seun, dat Hy nie toornig word ... “ (Ps 2:12)

   Kus, dit
   beteken: kniel voor Hom en soen sy voete.

   Gemeente,
   die Vredevors is dus nie ‘n pasifis, om dit in ‘n hedendaagse term te sê nie.

   Dink net aan
   wat Hy hierna gedoen het.

   In Jerusalem
   het Hy met fisieke krag al die tafels en stoele van die geldwisselaars
   omgegooi.

   Al hulle
   geld en goeters het versprei gelê op die grond.

   Trouens, Hy
   het dit ook al eerder ‘n keer gedoen.

   Ons kan dit
   in Johannes 2 lees.

   Tog,
   desniesteenstaande, het Jesus bewus vir ‘n donkie gekies.

   Omdat sy
   koninkryk nie begin met magsvertoon en geweld nie.

   Vir die
   uitbreiding van sy koninkryk gebruik Hy geen wapens nie.

   Geen wapens
   in die gewone sin van die woord nie.

   Daarom dus
   nie ‘n perd nie, en ook nie ‘n strydwa nie.

   Wel hanteer
   Jesus ‘n ander wapen.

   Die wapen
   van sy Woord.

   Dit word
   soms genoem: met die swaard van sy mond sal Hy regeer.

   Of: met die
   asem van sy stem fel Hy die teenstand.

   Verstaan u,
   wat die wapen wat Christus is?

   Dit is sy
   Woord, die Bybel.

   Deur die
   verkondiging van sy Woord word sy koninkryk uitgebrei.

   En dit wou
   Hy duidelik maak.

   Daarom het
   Hy ‘n donkie gekies vir die intog.

   Nou die
   vraag, gemeente, het die mense destyds sy boodskap wat Hy wou oordra, wel
   begryp?

   Hoekom Hy
   juis op ‘n donkie gery het ...

   Op eerste
   gesig lyk dit of hulle dit begryp het.

   Want hulle
   het Hom as ‘n koning behandel.

   Die
   dissipels het hulle klere op sy rug gelê sodat Jesus daarop kon sit, want die
   vulletjie het nog nie ‘n saal gehad nie.

   En die mense
   het ook hulle mantels op die pad uitgesprei.

   Hulle het
   takke en blade gepluk en dit op die pad gelê.

   Dit was
   vroeër die gewoonte.

   As ‘n koning
   verby gekom het, het die mense hulle klere op die pad uitgesprei.

   Dit was ‘n
   gebaar van eerbied en onderwerping.

   Ons sou
   vandag sê, die rooi tapyt is uitgerol.

   Ons lees
   byvoorbeeld oor hierdie gewoonte in 2 Konings, oor koning Jehu.

   Hy was nog
   maar pas as koning gesalf, of almal het haastig hulle kleed uitgesprei voor sy
   voete op die treë van die trap. (2 Kon 9:13)

   By koning
   Jehu was die mense bang, dat as hulle dit nie sou doen nie, hy kwaad sou word
   en sou dink dat daardie persoon sy gesag nie erken nie.

   Maar by
   koning Jesus het almal dit vrywillig gedoen.

   En almal het
   gejuig en uitgroep:

   Hosanna vir
   die Seun van Dawid! (vers 9)

   Seun van
   Dawid, daarmee het hulle bedoel: koning;
   geregtig op die troon.

   God het mos
   aan Dawid belowe dat sy nageslag altyd koning sal wees?

   Hosanna,
   geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here! (vers 9)

   Geseënd is
   die Seun van Dawid, het hulle gesing met die woorde van Psalm 118.

   Dus, weer
   die vraag, het die mense dit begryp – die feit dat Hy op ‘n donkie gery het
   ...?

   Aan die een
   kant, ja, hulle het goed begryp dat Hy ‘n koning is.

   Maar aan die
   ander kant: hoekom Hy juis ‘n donkie gekies het, dit het hulle nie werklik
   gewaardeer nie.

   Dit sien ons
   uit die res van hierdie geskiedenis.

   Want toe
   Jesus in Jerusalem aankom, wat het Hy toe gedoen?

   Vir hierdie
   mense se gevoel het Hy nie die regte ding gedoen nie.

   Want Hy het
   nie die mag gegryp nie.

   Hy het nie
   op die troon aanspraak gemaak nie.

   Hy het
   niemand opgeroep om in opstand teen die Romeine te kom nie.

   Al wat Hy
   gedoen het, was om te preek, en te preek, en te preek.

   En daarmee
   saam om siek mense gesond te maak.

   Ja almal was
   baie entoesiasties by die intog: Hosanna! het hulle geroep.

   Maar vinnig
   het hulle opgewondenheid weer weggesak.

   Hierdie
   Koning het hulle skynbaar nie veel te biede gehad nie.

   En weet u,
   gemeente, dat sy eie dissipels dit ook nie gesnap het nie?

   Nie gesnap
   het hoekom Hy juis op ‘n donkie wou ry nie ...

   Petrus was
   bereid om sy Meester met die swaard te verdedig.

   Die
   dissipels het steeds ongeduldig vir Hom gevra: wanneer herstel U nou die
   koninkryk van Dawid?

   Hoe lank
   moet ons nog wag?

   En, as U dit
   doen, word ons dan u ministers?

   Kry ons dan
   ‘n belangrike funksie?

   Hierdie
   feestelike intog in Jerusalem was eintlik ‘n lydensweg.

   Jesus het
   Homself gehou aan die riglyne van die Skrif vir ‘n gesalfde Koning.

   Maar niemand
   kon dit waardeer nie.

   Niemand het
   Hom hierin gesteun nie.

   Niemand het
   Jesus op sy lydensweg gevolg nie.

   Dit is ons
   tema vir vandag.

   Volg Jesus op sy lydensweg.

   Is jy bereid om te volg?

   Is jy bereid
   om te luister?

   Luister jy
   wel na die gesalfde Koning?

   Is jy net
   entoesiasties as jy daarby kan baat vind?

   As daar iets
   spektakulêrs beleef kan word?

   Is jy bereid
   om na sy Woord te luister?

   Skaam jy jou
   vir die donkie?

   God roep ook
   vir jou op: buig voor my gesalfde Koning.

   Volg Hom, ook op sy lydensweg.

   Hy kom nou,
   in die hede, nie met magsvertoon nie.

   Hy kom met
   sy Woord.

   Dit is die
   betekenis van die donkie.

   Ons kom nou
   by die tweede punt.

   (Tema: Volg
   Jesus op sy lydensweg

1. Hoekom ry Jesus op ‘n donkie?)

    

    

   2         Hoekom
   sing die kinders by die tempel?

   Gelowige
   mense sing.

   In die kerk,
   by die huis, by die skool.

   Soos Luther
   gesê het, met sing loof jy die Here, maak jy jouself bly, en hou jy die duiwel
   buite die deur.

   Waar daar
   gesing word tot eer van God, maak die duiwel dat hy wegkom.

   Die duiwel
   en sy trawante kan mense wat sing nie verdra nie.

   Dis waarna
   ons in die tweede punt gaan kyk.

   Toe Jesus in
   Jerusalem aangekom het, het Hy na die tempel gegaan.

   Daar het Hy
   gewoonlik vir die volk gepreek.

   Net soos al
   die ander rabbi’s gedoen het.

   Maar eers
   het Jesus iets anders gedoen.

   Ons lees hoe
   Hy die tempel gereinig het.

   Skoongemaak,
   in dié sin dat Hy alle handelaars van die tempelplein af gedryf het.

   Die tafels
   van die geldwisselaars het Hy omgekeer.

   Hulle was
   daar om geld te wissel vir die mense.

   As iemand
   naamlik ‘n offer by die tempel kom bring het, moes jy eers ‘n dier koop wat
   ritueel rein verklaar is.

   Daardie dier
   kon jy op die tempelplein koop.

   Maar jy kon
   dit nie met gewone geld koop nie.

   Jy moes in
   die sogenaamde tempelmunt betaal, ‘n aparte geldeenheid wat net by die tempel
   gebruik is.

   Jy moes dus
   jou geld eers inwissel.

   En soos dit
   vandag is, was dit toe ook al.

   As jy geld
   wissel, betaal jy kommissie.

   Iets wat
   destyds met die tempelmunt ontaard het in ‘n lukratiewe besigheid.

   Vandaar dat
   Jesus sê: julle maak van God se huis ‘n rowerspelonk (vers 13), pleks van ‘n
   gebedshuis.

   Met hierdie
   twee woorde, rowerspelonk en gebedshuis, verwys Jesus weer terug na die profete
   van die Ou Testament.

   Hy het die
   rabbi’s herinner aan wat in God se Woord staan.

   Die profeet
   Jeremia het al gepraat van ‘n rowerspelonk (Jer 7:11 – maak julle van die HERE
   se huis ‘n spelonk van moordenaars?).

   Jeremia het
   gewaarsku teen afgodery met die tempel.

   Asof die
   Joodse volk altyd by die tempel veilig sou wees, maak nie saak hoe hulle gelewe
   het nie.

   Jeremia sê
   dan vir die mense:

   Kyk wat het
   met Silo gebeur, die plek waar die HERE se heiligdom eers gestaan het, in die
   dae van Eli en Samuël.

   Wat het van
   Silo oorgebly?

   Silo is deur
   die Filistyne verwoes.

   Dink julle
   dat soiets nooit met die tempel in Jerusalem sal kan gebeur nie?

   Net as die tempel ‘n bedehuis is,
   sal dit bly staan.

   Maar as
   julle dit ‘n rowerspelonk maak, dan het God geen behae meer in hierdie huis
   nie.

   Gemeente,
   dink net hoe pynlik dit vir die Here Jesus moes gewees het.

   Ja ook dit
   was deel van sy lydensweg.

   Dink net aan
   die verdriet wat Hy moes gehad het toe Hy dit
   sien.

   Dat dit in die huis van sy Vader gebeur het.

   Hoe graag
   sou Hy die profesie van Jesaja 56 in vervulling sien kom het!

   Dat Gods
   huis ‘n bedehuis sou wees vir alle volke.

   Maar helaas,
   dit het nou meer gelyk soos ‘n rowerspelonk.

   Daar is
   flink geld verdien in wat ‘n gebedshuis moes gewees het.

   En dan kom
   daar ‘n wending.

   Jesus
   Christus, die gesalfde Koning, doen wat Hy moet doen.

   Hy ruim die
   misstande op.

   Maar,
   gemeente, Hy reinig nie net die tempel nie.

   Hy herstel
   die tempel ook weer in ere.

   Dis wat ons
   in ons teks lees.

   Onrein mense
   kom nader, mense wat siek is, blindes, kreupeles, en Jesus het hulle genees.

   Ja Hy
   genees!

   Heeltemal
   gratis, sonder dat Hy tempelmunt eis.

   Skielik is
   daar ‘n totaal ander atmosfeer op die tempelplein!

   Geen
   geskreeu meer van handelaars en geldwisselaars nie.

   Geen
   gerinkel van geld meer nie.

   Maar die
   stem van die Heiland, wat vir die mense sê:

   Man, vrou,
   jou oë word geopen!

   Of: staan op
   en wandel!

   Geen
   gerinkel van geld, maar die verbaasde klanke van mense wat vir die eerste keer
   in hulle lewe kan sien.

   Wat vol
   verwondering opkyk na die tempelbouwerk voor hulle.

   En
   vreugdekrete van mense wat vir die eerste keer hulle bene kan gebruik.

   En, dit noem
   Mattheüs ook spesfiek, die geroep en gesing van kinders.

   Hosanna vir
   die Seun van Dawid!

   Gemeente,
   hoekom sing die kinders by die tempel?

   Dit antwoord
   is eintlik so eenvoudig.

   Hule sing,
   want niemand het hulle meer gekeer nie.

   Toe al die
   lawaai van geld en handelaars bedaar het, het hulle spontaan begin sing.

   En Jesus het
   hulle ook nie gekeer nie.

   Laat hulle
   maar sing.

   Laat die
   waarheid maar klink uit kinderstemme.

   Nooit het
   die kinders die kans gekry om by die tempel te sing nie.

   Nooit was
   daar ‘n plekkie vir hulle nie, as gevolg van al die handelaars en
   geldwisselaars, priesters en Skrifgeleerdes.

   Maar nou
   wel.

   Hoekom het
   die kinders gesing by die tempel?

   Omdat Jesus
   vir hulle die ruimte geskep het.

   In hulle
   gesing het hulle die woorde van die Ou Testament vervul.

   Jesus bedoel
   Psalm 8.

   As die
   volwassenes nie die waarheid durf te praat nie.

   As die
   volwassenes die waarheid in ongeregtigheid ten onder hou.

   Dan kry
   Jesus die waarheid wel te hore uit kindermonde.

   “Uit die
   mond van kinders en suiglinge het U sterkte gegrondves” (Ps 8:3)

   Uit die mond
   van kinders klink die lof wel.

   Kinderstemme
   maak Christus se teëstanders, sy vyande, stil.

   Die
   Skrifgeleerdes moes swyg op Jesus se bevel.

   Hulle het
   dit die kinders kwalik geneem, dat die kinders geroep het:

   Hosanna vir
   die Seun van Dawid! (vers 15)

   Die kinders
   het hierdie woorde nog onthou.

   Dit was mos
   wat almal geskreeu het, met die intog, toe Jesus op ‘n donkie gery het.

   En nou roep
   hulle dit weer, daar op die tempelplein:

   Hosanna vir
   die Seun van Dawid!

   Die
   owerpriesters en Skrifgeleerdes het presies geweet wat daarmee bedoel is.

   Dit was ‘n
   erkenning dat Jesus Koning is!

   Maar dit is
   nou presies wat hulle nie wou erken nie.

   Dis hoekom
   hulle kwaad vir die kinders geword het.

   Dis hoekom
   hulle Jesus verwyt het, omdat Hy nie die kinders stilgemaak het nie.

   Hoekom,
   gemeente, het die kinders by die tempel gesing?

   Omdat Jesus
   hulle nie stilgemaak het nie.

   Hulle mag sing!

   Laat die
   kinders tot My kom, en moenie hulle verhinder nie.

   Jesus het
   Homself deur die kinders as Koning laat vereer.

   As die owerpriesters
   en Skrifgeleerdes die waarheid verduister, dan moet dit kinders dit openbaar.

   Hosanna vir
   die Seun van Dawid!

   Gemeente,
   broers, susters, staan u nie soms ook verbaas oor die waarheid uit ‘n
   kindermond nie?

   Elke ouer
   besef dit al te goed: jou eie sondes en gebreke kan jy nie vir jou kinders
   wegsteek nie.

   En ‘n
   kinderlike geloof, daar is nie ‘n groter geloof nie.

   Laat ons die
   kinders nie die swye oplê, as hulle die waarheid praat nie.

   Nie dat
   kinders maar kan sê wat hulle wil nie.

   Nie dat
   kinders hulle ouers kan manipuleer nie.

   Dis nie wat
   Jesus hier bedoel nie.

   Jesus bedoel
   as kinders met ontwapenende eerlikheid vir die waarheid uitkom, terwyl
   volwassenes te bang is om dit te sê.

   Hulle het
   gesing en geroep, saam met die kreupeles en blindes wat genees is:

   Hosanna, lof
   aan die  Seun van Dawid!

   Hy is ons
   Koning.

   Al ry Hy op
   ‘n donkie.

   Al kom Hy
   nie met magsvertoon nie.

   Al moet ons
   Hom volg in sy lydensweg.

   Eers deur
   lyding en verdrukking heen, na die heerlikheid toe.

   Wat Hy doen
   is goed.

   Waar Hy gaan
   is die regte pad.

   Ja Hy is ons
   Koning.

   Amen.