Psalm 119

Psalm 119

1.  Salig wie in hul opregtheid
wandel in die Heer se wet,
wie Hom soek van ganser harte
en op sy getuig'nis let.
Salig die wat in hul wandel
nie op onregspaaie gaan,
maar wil wandel op die weë
in Gods wet vir hul gebaan.

2.  Dis u wil dat ons u woorde
in getrouheid sal betrag.
Kon ek maar, ek sou 't van harte.
HEER, verleen U my die krag!
Ag, was tog my voet maar vaster,
dat ek van die spoor nie dwaal
in u wet my voorgeteken,
en geen skande oor my haal!

3.  As ek, HEER, u wet wat billik,
reg en waar is, maar kan leer,
dan word U van ganser harte
en opreg deur my geëer.
Ja, ek loof U, want regverdig
is u regte, woord en daad.
Wil dan nimmer my verlaat nie
wat u wet nie wil verlaat.

4.  Hoe sal in sy jeug die jong'ling,
gou deur ydelheid bekoor,
rein kan wandel in sy weë?...
As hy wandel in u spoor!
U soek ek van ganser harte
HEER, hou U my hande vas,
dat ek van u spoor nie dwaal nie
en die kwaad my nie verras.

5.  Daarom sluit ek al u woorde
in my hart sorgvuldig in,
dat ek nie teen U sou sondig
en te minder U bemin. HEER, 
my God, U is lofwaardig!
Leer my tog u regte wel.
Met my lippe 't ek die wysheid
van u wet alom vertel.

6.  In u wet smaak ek 'n vreugde
groter as waar hy van weet
wat sy goed en aardse skatte
in hul waarde nie kan meet.
Daarmee bly ek altyd besig,
daar't my soetste oorpeinsing is;
mag maar niks die bron van vreugde
ooit uit my gedagte wis.

7.  Help my, HEER, dat ek kan lewe;
dan wil ek u woord bewaar.
Laat my oog aanskou die wonders
wat u wet my openbaar.
Wat besit ek hier op aarde?
Niks is daar wat my behoort.
Maar één ding, daarna verlang ek -
dis die rykdom van u woord.

8.  HEER, U dreig hul wat, vermetel
nie op u gebooie ag.
As hul smaad, wend dan hul smaadheid
van my wat u wet betrag.
Ook al kom die vorste same
en versin hul teen my kwaad -
juig ek tog in teënhede,
want u wet skenk vreugde en raad.

9.  Ag, hoe kleef ek aan die stof al!
Maak my lewend na u woord -
U tog wie 'k my sorg vertel het,
laat u kneg nie onverhoord.
Lei my altoos voort en verder
om u wonders te oordink,
my wat droewig en verslae
haas in kommernis versink.

10.  Weer my voet van leuenpaaie
en verleen my, HEER, u wet,
my wat kies die weg van waarheid
en wat U verorden het.
Gee my hoop, en ek sal lewe,
troos, en weg is my gekwel!
Gaan met weldaad voor, dan volg ek,
dan betrag ek u bevel.

11.  HEER, leer my u wet dat ek dit
tot die einde toe kan hou;
gee verstand en gee volharding,
dan bly ek daaraan getrou.
Laat my leef na u bevele -
niks wat my so kan behaag.
Neig my hart daartoe, maar nimmer
om na woekerwins te jaag.

12.  Wend my oog van wat tog niks is,
maak my lewend in u weg;
u belofte aan al u dienaars -
maak dit waarheid aan u kneg!
Laat geen smaad my ooit oorval nie,
stort weer lewe in my gemoed
uit u woord wat reg en waar is,
en 'n bron van alle goed.

13.  Wees my goed na u belofte,
dat ek smaders tot hul spyt
reg kan antwoord op hul smading
wat my Godsvrees my verwyt.
Neem u woord nie uit my mond nie,
waar my hoop is op gebou.
Dan getuig ek van u waarheid
wat ek graag wil onderhou.

14.  Dan sal 'k wandel in die ruimte,
want ek wandel in u spoor.
Selfs voor konings spreek ek daarvan
en ek skaam my nooit daaroor.
Aan u wet, my hoogste vreugde,
is my liefde toegewy:
daaraan dink ek, daarna soek ek,
daarin, HEER, verdiep ek my.

15.  Wees, o HEER, nou tog gedagtig 
aan die woord, die fondament
van die hoop en heilsverwagting
wat my troos in my ellend.
Of ek al vir trotse mense
dwaas is en tot spotterny -
nogtans het ek aan u woorde
stil my wandel toegewy.

16.  As ek, weg van beuselinge,
klaar aanskou het in my gees
hoe u oordeel op die aarde
van begin af is gewees:
hoe die vromes toe bewaar is
en die bose neergestort -
dan gevoel ek dat my siel weer
in sy diepste vrolik word.

17.  As ek sien die wetverlaters,
kom daar skrik in my gemoed,
en 'n heil'ge vuur van ywer
laat dit opbruis in my bloed.
Want u wet wat hul verwerp het,
in hul agting waardeloos,
is die stof van my gesange,
op my pelgrimspad my troos.

18.  Aan u Naam is ek gedagtig
in my soetste mymery,
as ek uitrus op by bedstee
en die nag die aarde oorsprei.
Is 't 'n wonder? Nee, geen wonder,
want te doen na u gebod
is my hoogste lewens weelde
en op aard' my hoogste lot.

19.  HEER, U is my deel op aarde,
en u woord is my die skat
wat U aan my toebetrou het
op die lange pelgrimspad.
'k Het voor U my hart geheellik
in my smeking uitgestort.
Maak my dan u guns deelagtig,
laat u woorde waarheid word.

20. Ek oordink nou al my weë
om my aan u wet te wen;
of ek staan en of ek struikel,
kan ek klaar daaruit beken.
Of ek dood is, of ek lewe,
kan ek klaar daaruit verstaan.
Ek verhaas daarom my skrede
om weer in u spoor te gaan.

21.  Strikke span die goddelose
voor my voetstap, om en om;
maar u spoor, wat ek gevolg het,
laat my aan hul net ontkom.
Midde-in die stille nagte
staan ek op met lofgeklank
om U vir u wyse regte
met my ganse hart te dank.

22.  Vriend is ek van al u vriende,
met hul in u waarheid een;
leer my, HEER, wat met u goedheid
dring deur wêreldwydtes heen;
maar wat ook na u beloftes
aan u kneg het wel gedaan.
Gee my insig, gee my kennis
en 'n hart om te verstaan.

23.  Voordat ek verdruk was, HERE,
het ek dwaalsiek, al maar voort
op verkeerde pad gewandel;
maar nou let ek op u woord.
U is goed, U is goeddadig,
o fontein van alle goed.
Leer my dan wat goed en reg is,
uit u goedheids-owervloed.

24.  Opgeblase volk dig leuens,
en daar druk hul my mee neer;
maar ek voeg van ganser harte
woord en wandel na u leer;
maar hul hart is onaandoenlik,
in 'n vetlaag ingewoel,
sodat hul die vreug nie voel nie
wat ek in u wette voel.

25.  Dat U my verdruk het, HERE,
dit was enkel goed vir my,
want daardeur het U my dieper
in u kennis ingelei.
Daarom is dit my veel beter
as die allerrykste skat,
meer as al die goud en silwer
wat die wêreld kan bevat.

26.  U, o HERE, 't my geskape
deur u goddelike hand -
ag, herskep my nou inwendig
en verlig U my verstand.
Al u dienaars sien my lewe
en dit is hul siel 'n vreug
dat my siel op u beloftes
so vrymoedig hom verheug.

27.  Al u vonnisse is suiwer,
maar onsuiwer was my weg;
dat U my dan swaar verdruk het,
is 'n daad van trou en reg.
Dog waar ek in u beloftes
al my heil soek en geluk,
bid ek dat U, na u goedheid,
my wil troos in al my druk.

28.  Laat op my u mededoë
neervloei soos 'n sagte dou,
sodat ek die regte lewe
in u vrese kan behou.
Smaad die trotsaards wat hardvogtig
sware druk op my laat daal,
omdat ek hul ore hinder
as ek van u wet verhaal.

29.  Laat hul weer met my vergader
wat u Naam van harte vrees,
dat ons, in u woord verenig,
een gemeenskap weer kan wees.
Laat my hart maar net opreg wees
voor u oog wat alles sien,
dan sal my geen skaamte oorkom nie
as ek U van harte dien.

30.  Op u heil wag ek verlangend,
op u woord hoop ek altoos,
en ek vra met smagtende oë
Wanneer sal U my vertroos?
Want my liggaam uitgemergel,
tot die laaste lid verswak,
is verkrimp al soos die leer is
van 'n swartberookte sak.

31.  Nogtans wag ek op U, HERE,
wat van al my kommer weet -
op die uitkoms van u woorde
wat my hart nie kon vergeet.
Sal daar nie 'n einde kom nie?
Toef U, HEER, nog met u straf?
Spaar U tog my vyand wat my
graag wil neerdruk in die graf?

32.  Die wat op u wet nie ag nie,
skoon dit waar bly en gewis,
hul vervolg my. Help my, HERE!
Lewe wat nog in my is,
het hul amper al vernietig;
maar - hoe kon 'k u wet laat vaar?
Maak my in u guns weer lewend,
dat 'k u woorde kan bewaar.

33.  HEER, u woord is onbeweeglik,
en u waarheid het geen end,
soos die sterre wat bly vonkel
aan die hoë firmament.
Met die duur van mensgeslagte
sal u bondstrou nooit beswyk;
soos die aarde is dit bevestig
wat nie van sy grondslag wyk.

34.  Aarde, hemel, alle dinge -
niks wat ooit u ord'ning breek;
want hul almal is u knegte,
stip-gehoorsaam as U spreek.
Was u wet nie al my lus nie,
dan het ek in smart versmag;
maar nou dit my krag gewek het, 
dink ek daaraan dag en nag.

35.  U behoort ek al my dae,
help u dienaar, goeie HEER!
Soek my heil; ek soek my lewe
in die waarheid van u leer.
Goddelose wil my ombring,
lê en loer en hou die wag,
maar ek let op hoë dinge,
'k gee op u getuig'nis ag.

36.  Nimmer, nêrens het my oë
op die wêreld iets aanskou
wat bestendig voort kan duur nie
en sy wese kan behou.
Wat volmaak skyn, het 'n einde,
moet, met al wat is, verslyt;
net u wet, in duur onendig,
is volmaak en eind'loos wyd.

37.  Waarom is 't dat ek u wette
al my liefde waardig keur,
sodat ek in my bepeinsing
daarmee besig is aldeur?
Omdat hul my wys gemaak het,
wyser as my teenparty,
as my leraars, as die grysaards.
Dis 'n kennisskat vir my!

38.  HERE, ek wyk deur u genade
weg van elke slegte pad;
maak ek wyk nie van u regte,
want hul is my wysheidskat.
Soet soos heuning is u woorde,
soeter, want hul gee my raad;
daarom is 't dat ek van harte
al die valse paaie haat.

39.  HEER, u woord is my 'n fakkel
wat sy ligglans voor my dra,
voor my voet die duisternisse
'van my lewenspad verja.
'k Het gesweer, deur u ontferming
dit bevestig, dat ek my,
van 'n wêreldnag omgewe,
deur die ligglans wil laat lei.

40.  Troos my nou met u beloftes;
teëspoede druk my neer.
Laat my offers - my gebede -
U behaaglik wees, o HEER!
Of my lewe al in gevaar is,
of die dood my al bedreig -
'k kan u wette nie vergeet nie,
so 's my hart daartoe geneig.

41.  Of ek amper al gevang is
in die slim-verborge net -
midde-in gevaarlikhede
dwaal ek nog nie van u wet.
Want dit is my vreug, my erfdeel,
waar ek nie meer sonder kan;
daaraan kleef ek deur u goedheid,
en my voet wyk nie daarvan.

42.  Vir u wette dra ek liefde,
vir die twyf'laars enkel haat.
HEER, U is my skild en skuiling,
en u woord my toeverlaat.
Weg van my, o boosgeaardes;
want dit maak my onrus stil:
om in my bedryf en handel
so te wandel soos God wil.

43.  Stel u woord my tot 'n steunsel,
dat 'k kan lewe, en nie loop
tot my eie spot en skande,
na 'n ongewisse hoop.
Sterk my, red my; laat die liefde
tot u wet in my ontwaak;
want U bring oor hul veragting
wat bedrog hul steunsel maak.

44.  HEER, U skif die goddelose,
soos ons skuim skif van metaal,
en verwerp hul; daarom bid ek 
dat u liefde in my mag daal.
As ek dink aan u gestrengheid,
dan meng liefde en vrees deureen;
en ek voel hoedat daar angste
sidder deur my lede heen.

45.  Wil my, wat u wet betrag het,
nimmer prysgee as 'n roof
van vermeetles, maar beskerm my
soos u woord dit my beloof.
Hoe verlang ek na die heilgoed
wat my toewink in u trou!
Wees my goed, maak my verstandig,
dat ek u bevel kan hou.

46.  HEER, hoe lank het U met hulle
wat u wet verag, geduld?
Kom dan eind'lik, doen vergelding,
bring oor hul die sware skuld!
Maar vir my is u gebooie
reiner, fyner duisendvoud,
meer gelouterd en gekeurmerk
as die allerfynste goud.

47.  Daarom is my u bevele
altyd waar en reg; ek haat
alle dowwe leuenpaaie
wat die regte pad verlaat.
HEER, u wet is my 'n wonder
as 'k sy diepte wil deurgrond;
gaan dit oop, dan skiet dit glanse
skoner as die môrestond.

48.  Dis 'n lig wat klare kennis
aan eenvoudiges ontdek;
dis die asem van die lewe
wat ek diep na binne trek.
Wend U dan nie weg van my nie,
wees my gunstig na die reg
wat in u verbondsgeheim'nis
aan u volk is toegeseg.

49.  Laat die sonde oor my nie heers nie.
Hou my voetstap in u spoor.
Red my van die onderdrukkers;
gaan my met u heillig voor!
Trane kom my in die oë
en dit vloei in strome neer,
omdat hul, die wetsveragters,
van u weg hul voetstap weer.

50.  HEER, my God, U is regverdig,
u verordening is reg;
u getuienis is billik
en u waarheid waar en heg.
Daarom brand in my 'n ywer,
ywer wat my hart verteer,
as ek sien hoedat die vyand
U nie in u waarheid eer.

51.  HEER, u woord, dit is gelouterd
en bemind deur my, u kneg,
wat, hoewel hy klein, verag is,
nog aan u bevel bly heg.
U geregtigheid bly ewig,
onveranderlik bestaan,
en u waarheid is 'n waarheid
wat nie wankel of vergaan.

52.  As ek wandel in benoudheid,
en in diepe angs geraak,
is u woord die een en alles
waar my hart hom in vermaak.
Ewige geregtighede
vloei uit u getuienis.
Leer my daaruit so te lewe
soos die ware lewe is.

53.  Tot U roep ek; HEER, verhoor my,
en verlos my, maak my trou,
dat ek u getuienisse
heel my lewe lank kan hou.
Op u woord steun my verwagting:
smôrens by die eerste lig
is my oë en my hande
en my stem tot U gerig.

54.  Diep nog in die stille nagte
as ek niemand wakker hoor,
bring ek my u woord te binne
en bepeins dit oor en oor.
Hoor genadig, wek my lewe
na u heil'ge ordening;
want die snode wetsveragters
kom al nader aangedring.

55.  Hul kom nader! Kom ook nader!
Ja, ek weet van ouds af al
uit wat U voorheen getuig het:
ewig staan u waarheid pal.
Sie my aan in my ellende,
'k voel my aan u wet verkleef;
wil my regsaak nou verdedig;
laat my, na u woord, herleef.

56.  Ver 's u weldaad van die bose,
want hul swerf van U af weg;
maar oor my is u ontferming:
maak my lewend na u reg.
My vervolgers, vals en vinnig,
hul getal vermeerder nou;
maar dis u getuienisse
wat my voete staande hou.

57.  'k Het gesien die trouelose -
en gesmaak hoe hul U smaad,
maar dit wek in my 'n walging
dat hul, HEER, u woord verlaat.
Merk tog hoedat u bevele
soetste spys is van my gees;
maak my lewend na die woorde
wat vir ewig waar sal wees.

58.  Vorste haat my sonder oorsaak,
op my pad vervolg hul my;
maar ek vrees u Woord alleenlik,
en ek is daar vrolik by.
U beloftes gee my vreugde
soos die wat oorwinnaars smaak,
as hul tel die ryke skatte
op hul togte buitgemaak.

59.  Leuens haat ek; in u wette
is my lus en liefde altyd:
en die ganse dag deur sing ek
lof op u geregtigheid.
Vrede is daar, enkel vrede,
en dit daal in die gemoed
van wie u bevele liefhet,
vrede sonder teëspoed.

60.  Tot U loop ek, op u hoop ek,
op u wette gee ek ag;
en ek hou wat U getuig het
vol van liefde en stil ontsag.
'k Voeg my stil na u bevele
mag ek die maar nooit vergeet!
HEER, U weet dit - al my weë
is voor U wat alles weet.

61.  Mag my klag maar tot U nader,
mag dit opklim deur die lug!
Maak my, na u woord, verstandig,
red my as ek tot U sug!
Van my lippe stroom die sange,
want U maak my waarlik wys:
al u wette is regverdig,
daarom sal my tong dit prys.

62.  Help my, HEER! Ag, hoe verlang ek
en hoe sug ek diep en swaar
na die heil wat U beloof het,
na u kennis wonderklaar!
Laat my leef; o HEER, dan loof ek!
Laat niks my die heil ontroof!
Laat u oordeel my tot hulp wees!
Laat my lewe om te loof!

63.  HEER, ek is 'n skaap verlore,
in die wildernis verdwaal.
U, my HEER en Herder, bid ek
dat U my tog wil kom haal
Soek my, bring my weer, u dienaar
wat in al sy harteleed,
en in al sy teënhede, u gebooie nie vergeet.